Kącik dla rodzica

Polecam książkę "Czy moje dziecko ma autyzm?" autorstwa Osnat i Philipa Teitelbaum.
Autorzy poświęcili prawie dwadzieścia lat pracy, aby poprzez analizę rozwoju motorycznego dziecka na wczesnych etapach życia stworzyć metody wykrywania sygnałów ewentualnego autyzmu i zespołu Aspergera. Obserwując prawidłowo rozwijające się dzieci, takie zachowania jak: przewracanie się z pleców na brzuch, siadanie, raczkowanie i chodzenie, a następnie porównując je z zachowaniem dzieci, u których potem zdiagnozowano autyzm, badacze dokładnie wskazali wzorce ruchowe będące symptomami autyzmu i zespołu Aspergera.
Książka opisuje także wyjątkowy, trzydziestosekundowy i łatwy do przeprowadzenia samodzielnie Test Przechyłu dzięki któremu można wykryć problemy z równowagą, charakterystyczne dla dzieci autystycznych. Badacze zamieścili równiez wskazówki, jak szukac fachowej pomocy dla dziecka, u którego rozwój motoryczny może sygnalizować istnienie jakiegoś problemu neurologicznego.

Słuch to jeden ze zmysłów, dzięki którym dziecko odkrywa i poznaje świat. Analizator słuchu rozwija się już od 12 tygodnia życia płodowego i jego rozwój trwa aż do około 10 roku życia. Poprzez zmysł słuchu dziecko uczy się nabywania ojczystego języka (nie tylko jego podsystemów gramatycznych, ale także melodii, akcentu typowego dla danego języka). To jednak nie wszystko. Analiza słuchowa jest drogą do poznawania i odkrywania świata – dzięki niej mały człowiek uczy się otaczającej go rzeczywistości, reguł, zasad społecznych. Podczas dialogu, analiza słuchowa pozwala na utrzymanie aktywnego kontaktu z rozmówcą oraz poznawanie emocji jakie towarzyszą wypowiedziom. Sprawna analiza słuchowa pozawala także na zapamiętanie usłyszanych bodźców i identyfikację ich z konkretnym odpowiednikiem (Klikasz teraz myszką? Czy jeśli zamkniesz oczy i usłyszysz ten dźwięk w otoczeniu, przed oczami zobaczysz myszkę komputerową? No właśnie – zapamiętałeś bodziec słuchowy i kojarzy Ci się on z konkretną rzeczą w rzeczywistości, która Cię otacza).

Magdalena Piotrowska

Słuch to jeden ze zmysłów, dzięki którym dziecko odkrywa i poznaje świat. Analizator słuchu rozwija się już od 12 tygodnia życia płodowego i jego rozwój trwa aż do około 10 roku życia. Poprzez zmysł słuchu dziecko uczy się nabywania ojczystego języka (nie tylko jego podsystemów gramatycznych, ale także melodii, akcentu typowego dla danego języka). To jednak nie wszystko. Analiza słuchowa jest drogą do poznawania i odkrywania świata – dzięki niej mały człowiek uczy się otaczającej go rzeczywistości, reguł, zasad społecznych. Podczas dialogu, analiza słuchowa pozwala na utrzymanie aktywnego kontaktu z rozmówcą oraz poznawanie emocji jakie towarzyszą wypowiedziom. Sprawna analiza słuchowa pozawala także na zapamiętanie usłyszanych bodźców i identyfikację ich z konkretnym odpowiednikiem (Klikasz teraz myszką? Czy jeśli zamkniesz oczy i usłyszysz ten dźwięk w otoczeniu, przed oczami zobaczysz myszkę komputerową? No właśnie – zapamiętałeś bodziec słuchowy i kojarzy Ci się on z konkretną rzeczą w rzeczywistości, która Cię otacza).

Magdalena Piotrowska

Aparat służący do wytwarzania dźwięków mowy składa się z narządu oddechowego, fonacyjnego (krtań, tchawica) i artykulacyjnego (jama gardłowa, ustna i nosowa). Budowa narządu artykulacyjnego ma istotne znaczenie dla poprawnej artykulacji (rozszczepy podniebienia, zbyt wysoko wysklepione podniebienie, wady zgryzu, duże ubytki w uzębieniu, mała ruchomość języka, warg, krótkie wędzidełko, mogą być przyczyną wadliwej artykulacji).

Często przyczyną wad wymowy może być:

Czym są i dlaczego powinno się o nich pamiętać?

Zauważyłam, że niektórzy rodzice i nauczyciele mają problem z rozumieniem pozytywnych wzmocnień. Kłopot w tym, że wiele osób postrzega je jako chwalenie, przekupywanie. To sprawia, że słysząc o wzmocnieniach pozytywnych, często mamy wyobrażenie nieustannego chwalenia dziecka i nagradzania niemal za wszystko co robi. Nic bardziej mylnego. Wzmocnienia pozytywne tak naprawdę nie mają nic wspólnego z chwaleniem. Istotny jest sposób uwypuklenia pożądanego zachowania u dziecka i przekazania pozytywnego wzmocnienia niż ilość samego wzmacniania.

Pozytywne wzmocnienia stosuje się po to, aby zaakcentować reakcje lub zachowanie prawidłowe i zwiększyć tym samym prawdopodobieństwo jego występowania. Są zatem bardzo ważne w kształtowaniu u dzieci poprawnych nawyków.

Monika Bućko